Sinema, İdeoloji ve Müzikal Tür İlişkisi Bağlamında 42.Cadde Filmi Üzerine Bir İnceleme

Özet

İdeoloji kelimesi düşüncenin ve anlamın toplumsal üretimini tanımlamak için kullanılan bir kavramdır. Bu kavram kullanılarak çeşitli görüşler korunmakta ya da oluşturulmaktadır. Egemen ideolojinin düşünsel etkinlikleri çeşitli kanallar üzerinden insanlara yayılmaktadır. Bunlardan birisi de kitle iletişim araçlarıdır. Kitle iletişim araçları bu amaç doğrultusunda kullanılarak egemen sınıfın görüşlerini inşa etmek için kullanılmıştır ve kullanılmaya devam etmektedir. Bu kitle iletişim araçlarının başında 20. Yüzyılda ortaya çıkan ve bir tür illüzyon olarak görülen sinema bulunmaktadır. Sinema zamanla popüler bir mecra haline gelirken, aynı zamanda ideolojinin bir aracı olarak konumlandırılmıştır. Gelişen teknoloji ile birlikte yaygınlaşan sinema, zaman içerisinde tekelleşmiş ve tekelin ideolojisini dünyanın farklı bölgelerindeki insanlara ulaştırmaya yarayan bir aygıta dönüşmüştür. Bunların yanında sinema salonlarının fiziksel özellikleri, sessizliği ve cazibesi izleyicilerin sinemaya ilgi duymasına imkan sağlamıştır. 1929 ekonomik buhranından sonra bu gücü kullanmak isteyen Franklin Roosevelt popüler bir tür olan müzikal filmler aracılığıyla insanlardaki olumsuz görüşleri yıkmak ve yeni politikasının ihtiyaç duyduğu birlik ruhunu inşa etmek istemiştir. İçerik Analizi yöntemi uygulanan bu çalışmanın temel amacı, 1933 yılında üretilen “42. Cadde” müzikal filminin egemen ideolojiyi nasıl desteklediği ve yeni ideolojileri ne şekilde inşa ettiğini saptamaktır. Çalışmanın sonucunda müzikal filmler kullanılarak iletilen mesajların izleyicilerde egemen ideolojiye sempati ve destek uyandırdığı saptanmıştır.