MAĞARA DUVARLARINDAN SANAL DUVARLARA; İLETİŞİMİN DÖNÜŞÜMÜ

Abstract

Antik çağlardan günümüze kadar insanlık, yaşama tarzını ve hislerini kimi zaman resimlere kimi zamanda yazıya döktü. Sanatın ayrılmaz bir parçası olan resim, toplumların çeşitli özelliklerine, kültürlerine, geleneklerine ve yaşama biçimlerine ayna tutarak günümüze yansıtmaktadır. İnsanlar, binlerce yıl boyunca birbirine ve diğer toplumlara mesaj iletmek için resimler ve göstergeler gibi birçok yönteme ihtiyaç duymuştur. İlk yazı Sümerler tarafından M.Ö 3500’lü yıllarda kil tabletlere yazılmıştır.

Çağdaş atasözleri olarak değerlendirilen duvar yazıları, 1970’li yıllardan itibaren sokakların anlatım biçimi olmuştur. Duvar yazıları genellikle kısa metinlerden oluşmaktadır. Duvar yazısı yazarı, yazdıkları yazılarla hem kendileriyle hem de duyurdukları şahıslarla iletişim kurarlar. Grafiti çoğunlukla kamusal alanlardaki yüzeylere çizilmiş, karalanmış veya sprey boyalarla püskürtülmüş yazı, şekil ve çizimlerdir.

Sabit duvarlar, dijital duvarlara dönüşerek duvar yazıcısının anlatmak istediğini ulus ötesi bir boyuta taşıdı. Üreten tüketici modeliyle dijital duvar yazıcıları, bir yandan sosyal medyayı beslerken bir yandan da sosyal medyadan beslendiler. Sosyal medyayla birlikte görünür olmaya çalışan bireyler aynı zamanda gündem belirlemede etkin hale gelmişlerdir.

Günümüzde birçok insan derdini, sevincini, kederini, fikrini, ifade etmek istediklerini veya duygularını topluma aktarabilmek için sosyal mecralara başvuruyor. Duvar yazıları, sosyal medya paylaşımlarına dönüşürken aynı düşünce ve duygularla dönüşemedi. Mağara duvarlarından, sanal duvarlara iletişimin dönüşümü bu çalışmanın araştırma konusunu oluşturmaktadır.